ادارات سیاسی و سیاست اداری

تهران- ایرنا- روزنامه ابتکار در گزارشی تغییرات مدیریتی نظام اداری پس از هر انتخابات را بررسی کرد و نوشت: همیشه با شروع کار دولت جدید در ایران، گام های اولیه چیدمان و انتخاب کادر مناسب و کارآمد است.

در گزیده ای از این گزارش می خوانیم: بدین گونه که در بسیاری از لایه های دولت نیاز به اصلاح ساختار حس می‌شود اما بعضا دولتمردان در مقابل این اصلاحات مقاومت می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما بالعکس در بعضی موارد که نیازی به تغییر نیست و افراد براساس توانمندی و کارآمدی انتصاب شده‌اند از لایه‌ های زیرین با اصلاح ساختار رخ می‌دهد. در واقع مسئله نادیده گرفته شدن کارآمدی افراد در مناصب مدیریتی در کشور ایران سابقه طولانی دارد.

** جابه جایی مدیران از فضای کارشناسی فاصله گرفته است
اصلاح ساختار دولت و نیاز به آن قابل کتمان نیست چراکه همواره وجود افرادی ناهمسو با رویکرد های دولت حاضر و یا ناکارآمدی آنها در بخش مربوط ایجاد مشکل کرده است. اما مسئله این است که به عقیده برخی در سیستم اصلاح ساختار در ایران با رویکرد همه یا هیچ مواجه هستیم. به طوری که یا همه مدیران و حتی کارمندان یک مجموعه با آغاز کار دولت جدید تغییر می‌کنند و سلسله مراتبی سخت و زمان بر رخ می‌دهد و یا هیچ یک از آنها تغییر نمی‌کنند.

در همین خصوص علی تاجر نیا نماینده پیشین مجلس در خصوص عزل و نصب های گسترده و بعضا بی دلیل در سیستم مدیریت کشور به «ابتکار» گفت: «طبیعی است با توجه به رویکرد دولت‌ها تغییراتی در ساختار مدیریتی کشور ایجاد شود اما این تغییر باید در پست‌هایی باشد که عمدتا نقش سیاست گذاری و تعیین رویکرد دارند و در زیر مجموعه‌هایی که عمدتا بر اساس کارهای کارشناسی و توانمندی و دانش افراد است نباید این دیدگاه وجود داشته باشد.»

** تسویه حساب های شخصی در عزل و نصب مدیران رخ می‌دهد
همچنین دراین باره مهدی آیتی نماینده ادوار مجلس هم با علی تاجرنیا هم عقیده بود و ضمن اشاره به عدم ضرورت تغییر در برخی پست های مدیریتی به «ابتکار» گفت: نقدی که بر عزل و نصب مدیران وارد است بیشتر بر پایه شایسته سالاری است چراکه وقتی تفکر سیاسی غالب قدرت را از تفکر سابق می‌گیرد. درواقع در کشور های نامتمدن تسویه حساب‌های شخصی در عزل و نصب مدیران رخ می‌دهد.

بنابراین زمانی که قدرت جا به جا می‌شود، از یکدیگر انتقام می‌گیرند و این در حالی است که اعضای حزبی که به قدرت می‌رسند، می‌دانند افراد و مدیران شایسته‌ای درحزب قبلی وجود داشته اند که نیازی به تغییر آنها نبوده است و به همین دلیل در این برهه نظام مدیریتی کشور مختل و معطل می‌شود. چراکه برای آرایش جدید مدیران از سطوح پایین یعنی از شهرستان ها و روستاها تا سطوح بالا زمان زیادی لازم است و به همین دلیل با اتلاف وقت بی دلیل مواجه می‌شویم و این اتلاف منابع و انرژی را نیز به بار می‌آورد.

** بی ثباتی و چالش و مقاومت در برابر اصلاحات
داریوش قنبری فعال سیاسی اصلاح طلب از جمله افرادی است که با رویکرد دولت در خصوص تغییرات در ساختار مدیریتی کشور موافق است و در این باره به «ابتکار» گفت:« هر سیستمی نیاز به اصلاح ساختار دارد و هیچ سیستمی بی‌نیاز از اصلاح ساختار نیست. اصلاحات مداوم در ساختار نیاز همه سیستم‌های سیاسی کشور است. همه سیستم ها باید مداوم به اصلاح خود بپردازند. به لحاظ علمی آن دسته از سیستم‌هایی که مرتب خود را اصلاح می کنند، سیستم‌ های با ثباتی هستند و امنیت و کارآمدی بیشتری دارند.»

اما در این میان مهدی آیتی با نقد بر سیستم مدیرتی فعلی کشور اظهارکرد:« نقد وارد به کسانی است که مدیران میانی را عوض می‌کنند. درواقع کسانی که در حزب برنده مدیران را عوض می‌کنند مقصرند و اتلاف وقت و هزینه‌های هدر شده به عهده آنهاست. مگر اینکه مدیران سیاسی ارشدی وارد شده باشند که شایسته نباشند. البته در کشور ما وقتی تفکر سیاسی برنده یا بازنده می‌شود عزل و نصب مدیران از سطوح پایین تا بالا رخ می‌دهد و به دنبال آن نارضایتی عمومی است.»

** در کشور مشکل نگرشی سیستمی وجود دارد
اما به هرحال پس از شناسایی دلایل موجود برای این نارضایتی عمومی باید برای رفع آن به دنبال راهکار بود تا بتوان حداقل در کوتاه مدت بخشی از این نواقص را رفع کرد. علی تاجر نیا در گفت و گو با «ابتکار» راهکار حل این مشکل را تغییر رویکردهای نظام مدیریتی دانست و گفت: «در کشور مشکل نگرشی سیستمی وجود دارد و موجب آسیب و کاهش کارآمدی در مدیریت‌ها می‌شود باید از عواقب تغییر در سیستم جلوگیری شود. باید در پس هر تغییری دلایل محکمی وجود داشته باشد و باید برای هر پست و هر جایگاهی که در کشور وجود دارد شرایط تعریف شده ای وجود داشته باشد. پست‌های سیاسی باید از پست‌های کارشناسی تفکیک شود.»

در انتها می‌توان گفت مشکلاتی که از آن تحت عنوان مشکل مدیریتی در کشور نام برده می‌شود، مشکل امروز و دیروز نیست و حل آن هم به مولفه‌ها و همکاری افراد زیادی بستگی دارد. اما اتلاف وقت برای حل آن هم آسیب‌های بسیاری به کشور وارد می‌کند و موجب نارضایتی عموم جامعه می‌شود.

*منبع: روزنامه ابتکار؛ 1396،6،19
**گروه اطلاع رسانی**9117**9131**انتشاردهنده: شهربانو جمعه

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۶۸۰۴۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رهامی: اگر از بالا پیام برسد قالیباف رئیس مجلس می‌شود اما.../ منتخبین مجلس دوازدهم بر سر تقسیم غنائم با هم رقابت می‌کنند

فرشته صائمی: «از مجلسی با ریاست هاشمی رفسنجانی، بعنوان دست راست امام خمینی، رسیدیم به قالیباف، شاید در آینده به جایی برسیم که بگوییم صد رحمت به قالیباف!» این عبارتی است که محسن رهامی، نماینده ادوارمجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین درباره وضعیت مجلس دوازدهم استفاده می‌کند.

محسن رهامی، چهره سیاسی اصلاح طلب، بر این باور است که تعداد نمایندگان اصولگرای تندرو و بی‌ریشه به اندازه‌ای در مجلس دوازدهم افزایش پیدا کرده، که می‌توان گفت قالیباف، را متعادل در نظر گرفت.

ارزیابی موقعیت قالیباف در مجلس دوازدهم از جمله مواردی بود که این چهره اصلاح‌طلب به آن پرداخت. رهامی بر این باور است که حتی اگر قالیباف در مجلس دوازدهم رئیس شود، از موقعیتی شبیه مجلس یازدهم برخوردار نخواهد بود و برای حفظ ریاست مجبور به پرداخت هزینه خواهد شد.

رهامی این را هم گفت که«در حال حاضر رقابت بر سر این است که اجازه ندهند قالیباف رئیس مجلس شود مگر اینکه از بالا پیام و حمایت جدی شود که بنده چنین احتمالی را می‌دهم. »

این چهره سیاسی اصلاح طلب، با انتقاد از راهیابی افرادی با رأی حداقلی به پارلمان تاکید دارد؛«منتخبین بر سر تقسیم غنائم با هم رقابت می‌کنند و نه چگونگی رفع مشکلات مردم.»

در ادامه گفتگوی خبرگزاری خبرآنلاین با محسن رهامی، نماینده اصلاح طلب ادوار مجلس شورای اسلامی را می‌خوانید؛

****

*آقای رهامی! به نظر کارشناسان با این طیف از منتخبین، مجلس دوازدهم فراکسیون اکثریت نخواهد داشت، چند فراکسیونی بودن چه مزایا و معایبی خواهد داشت؟

ارزیابی ترکیب مجلس دوازدهم از نظر زمانی مقداری زود است و باید وقتی نمایندگان مرحله دوم انتخابات وارد مجلس می‌شوند، ارزیابی دقیق‌تری انجام دهیم. به نظر می‌رسد فراکسیون‌ها در مجلس دوازدهم برگرفته از دسته‌بندی‌هایی در جریان اصولگرا خواهد بود یعنی شاهد حضور یک جریان قوی از نیروهای اصلاح‌طلب که بتوانند فراکسیونی تأثیر گذار در مجلس تشکیل بدهد، نخواهیم بود.

حامیان قالیباف و جبهه پایداری میدان‌دار مجلس دوازدهم خواهند بود

در حقیقت به دلیل ردصلاحیت‌های گسترده اصلاح‌طلبان و این که بسیاری هم حاضر به ثبت‌نام در انتخابات مجلس نبودند، دسته‌بندی‌ها در داخل جریان اصولگرا خواهد بود و شاید جریان قالیباف بتواند اکثریت را حفظ کند. جریان پایداری که در مجموع با حامیان قالیباف در طیف اصولگرا قرار می‌گیرند، به دلیل قلع و قمع نیروهای رقیب از طریق نظارت استصوابی، میدان‌دار مجلس دوازدهم خواهند بود و قالیباف هم اگر به ریاست مجلس برسد، فکر می‌کنم آن اکثریتی که در مجلس یازدهم داشت، این بار در مجلس نداشته باشد.

تندروها به تذکرات رهبری بی توجه هستند

مجلس یازدهم با دولت رئیسی همسوتر است، اما در مجلس آینده افرادی هستند که به دلیل مواضع سیاسی و این که بخواهند از دولت امتیاز بگیرند، خود را جلوتر از رهبری می‌دانند و سعی می‌کنند افراطی‌تر عمل کنند، البته این به این معنا نیست که اینها انقلابی‌تر هستند و یا به مبانی شرعی مومن‌تر هستند، بلکه نگاه تندتری دارند و بر همین اساس امکان دارد به تذکرات رهبری هم بعضا توجه نکنند، همان طور که در دولت احمدی‌نژاد این اتفاق افتاد و تندتر از رهبری حرکت می‌کردند.

وقتی وضعیت فرزندان افراد تندرو را مشاهده می‌کنیم متوجه می‌شویم ۹۰ درصد مواضع آنها صوری است

در مجموع جریان‌های سیاسی فعلی افراد ریشه‌دار و اصیل نیستند و چندان سابقه مبارزاتی، که نیروهای اصیل اصولگرا یا اصلاح ‌طلب و خط امامی، در قبل از انقلاب داشتند، را ندارند. بنابراین برای اینکه موقعیت انقلابی و سیاسی بیشتری از خود نشان بدهند ، مواضع افراطی‌تری می گیرند. چنانچه نسبت به غرب و اعطای آزادی‌های فرهنگی ، بسیار تندتر از رهبران اصیل انقلاب شعار می‌دهند اما وقتی وارد زندگی خودشان، فرزندان و روابطشان می‌شویم، متوجه می‌شویم که ۹۰ درصد مواضع آنها صوری و فقط پوزیشن سیاسی است.

در مجلس دوازدهم این پوزیشن تندتر و افراطی تر خواهد بود، به این معنا که جنگ زرگری تند بین خود ایجاد کنند که از این طریق بتوانند امتیازات بیشتری از دولت رئیسی برای انتصاب در وزارتخانه‌ها و استانداری‌ها و در زمینه مالی برای شرکت‌هایی که پس پرده درست کرده‌اند، بگیرند، بنابراین در پشت پرده دعوای اقتصادی و گرفتن امتیازات مالی و مناصب دولتی خواهد بود اما در ظاهر جبهه‌گیری سیاسی و انقلابی می‌تواند باشد.

دعوا و هیاهوسالاری در مجلس دوازدهم

*یعنی مانند مجلس دوازدهم به مواردی نظیر صیانت، شفافیت و ....

بله، مقداری تندتر. البته در مجلس یازدهم جریان قالیباف و هوادارنش که نسبت به جبهه پایداری که جریان بی‌ریشه‌ای است، تا حدودی اعتدال دارند. در مجموع این جریان تندروی اصولگرا می‌خواهد در مجلس بعدی تندتر عمل کند اما خروجی آن برای کشور آورده خاصی نخواهد داشت، زیرا هیچ برنامه‌ای برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی و معضلات سیاست خارجی و داخلی، که در بسیاری از مسائل به بن‌بست خورده‌ایم، ندارند.

در حقیقت از پیشانی این مجلس نمی‌توان خواند که طرح مشکل‌گشایی ارائه کنند، بنابراین به نظر می‌رسد در این مجلس دعوا بر سر این است که چه کسی انقلابی‌تر است و تندتر و افراطی تر شعار می دهد، یعنی فردی انقلابی‌تر است که شعارهای تندتری می‌دهد و هیاهو می کند، در واقع هیاهو سالاری حاکم می شود، و این وسط منافع مردم دراولویت صدم مجلس هم نخواهد بود.

به جای مجلس شورای ملی، یک مجلس شواری محفلی داریم

*منظور شما این است که نمایندگان مجلس دوازدهم برای گرفتن امتیاز به دولت نزدیک خواهند شد؟

بله، همانطور که از نظارت مجلس یازدهم به دولت هم هیچ چیزی عاید مردم نشد، کما اینکه در قضیه چای دبش مجلس هیچ اقدامی انجام نداد و تا امروز از طرف مجلس توضیح قانع‌کننده‌ای نشنیدیم که به این قضیه ورود پیدا کرده باشد و به موکلان خود توضیح بدهند.

در واقع نمایندگان این نوع مجالس خودشان را وکیل و منتخب مردم نمی‌دانند، تا خودرا موکلف به پاسخگویی بدانند، بلکه خود را نمایندگان محافل می‌دانند ، به عبارت دیگر ما به جای مجلس شورای ملی، یک مجلس شواری محفلی داریم!

منتخبین مجلس آینده بر سر تقسیم غنائم با هم رقابت می‌کنند نه چگونگی رفع مشکلات مردم

در حقیقت اینها در اتاق فکر لیست‌هایی تهیه کردند و در وضعیتی که رقیب اصلی و اکثریت مردم غائب بودند، نمایندگانی با حداقل رأی به مجلس رفتند، اینکه چه تعداد از این آراء واقعی است بماند، اما در مجموع با توجه به اینکه تهران ۸ میلیون جمعیت دارد باید حداقل ۴ میلیون در انتخابات شرکت می‌کردند اما این اتفاق نیفتاد، لذا این نمایندگان خودشان را منتخب مردم نمی‌دانند کما اینکه نمایندگان مجلس یازدهم هم خودشان را نماینده مردم نمی‌دانند و از این‌رو وظیفه‌ای هم احساس نمی‌کنند برای نمونه در قضیه چای دبش می‌توانستند وزرا را بخواهد، بحث کنند و ببینند چه بلایی به سر کشور و ملت و بیت‌المال کشور آمده است، بپرسند چه کسی پول داده و این پول کجا رفته است.

بنده فکر می‌کنم این قضیه در مجلس دوازدهم تشدید خواهد شد و منتخبین بر سر تقسیم غنائم با هم رقابت می‌کنند و نه چگونگی رفع مشکلات مردم. چنانچه تا امروز طرح مشخصی از نمایندگان منتخب برای حل مشکلات مردم ارائه نشده، به این معنی که بگویند در مجلس دوازدهم برای حل مشکل مردم این برنامه را داریم.

در مجلس آینده عرصه برای قالیباف تنگ می شود

*فکر می‌کنید در جریان تقسیم غنائم چهره‌هایی نظیر قالیباف قربانی خواهند شد یا همراهی خواهند کرد یا ...

در مجموع هر چند در مورد مدیریت شهرداری قالیباف مسائلی مطرح بود و حتی شریفی، معاون او تحت پیگرد قضائی قرار گرفت و هیچ وقت قوه قضائیه به صورت جدی در مورد اینکه قالیباف مقصر بود یا خیر، وارد نشد اما از نظر سیاسی بین رقبا و مدعیان، قالیباف که سابقه حضور در جنگ و فرماندهی دارد، موضع معتدل‌تری دارد.

فکر می‌کنم مجلس دوازدهم عرصه را بر افرادی نظیر قالیباف هم تنگ می‌کند تا او را مجبور کنند در هیئت رئیسه یا کمیسیون‌ها امتیاز بیشتری بدهد ، مثلا در حد نائب رئیسی، یا از طریق او امتیازاتی از دولت بگیرند و ساکت شوند وگرنه این چالش جدی را تا پایان مجلس دوازدهم خواهیم داشت.

قالیباف با حمایت جدی از بالا می‌تواند رئیس مجلس شود

*با توجه به فضای شکل گرفته برای انتخاب رئیس مجلس، پیش بینی می کنید قالیباف کماکان بر کرسی ریاست باقی می‌ماند؟

در حال حاضر رقابت بر سر این است که اجازه ندهند قالیباف رئیس مجلس شود مگر اینکه از بالا پیام و حمایت جدی شود که بنده چنین احتمالی را می‌دهم. در حقیقت برای اینکه تنش ها فروکش کند و اینکه تریبون مجلس به دست افرادی نیافتد که هر روز برای کشور تنش جدید و هزینه بیشتری درست کنند، امکان دارد پیامی برسد که قالیباف را به عنوان رئیس مجلس نگه دارند، آن وقت وارد معاملات داخلی بین خودشان می‌شوند نه اینکه با اصلاح‌طلبان و یا جریان معتدل‌تر کنار بیایند.

بنده فکر می‌کنم این رقابت میان اصولگرایان صورت بگیرد، قالیباف بماند و از او امتیاز بگیرند اما چنانچه از بالا پیامی نرسد و به صورت جدی وارد نشوند، آن وقت کاملاً قالیباف را به چالش می‌کشند تا جایی که امکان دارد از ریاست بیافتد و یا با اکثریت ضعیفی و شکننده به ریاست مجلس برسد و آن هم از طریق دادن امتیازات در هیئت رئیسه و کمیسیون‌ها.

از آیت‌الله طالقانی رسیدیم به افرادی مانند کاظم صدیقی!

* مثلا شاید شاهد حضور رسایی و نبویان در هیئت رئیسه مجلس خواهیم بود؟

در هر صورت این افراد مدعی هستند یعنی ما از مجلسی با ریاست هاشمی رفسنجانی، بعنوان دست راست امام خمینی، رسیدیم به قالیباف، شاید در آینده به جایی برسیم که بگوییم صدرحمت به قالیباف! البته در قسمت‌های دیگر هم این روند نزولی را مشاهده می‌کنیم برای مثال اولین خطیب نماز جمعه تهران مرحوم طالقانی با آن سابقه سیاسی بسیار بالا، که از محبوب‌ترین روحانیون جامعه سیاسی بوده، در کنار او آیت‌الله منتظری یکی از فقهای تراز اول کشور بود ما از آن خطیبان نماز جمعه رسیدیم به این افرادی که آدم خجالت می‌کشد در داخل یا خارج از کشور و محافل مسلمان اهل سنت و برخی دوستان نام ببرد و بگوید این خطیب جمعه تهران است چراکه نه تنها مراتب علمی آنها قابل قیاس با طالقانی و منتظری نیست بلکه از حیث آلودگی به مسائل دنیوی، مانند آنچه برای صدیقی پیش آمد، مطرح است، همین قضیه در مورد دولت هم صدق می‌کند ، کما اینکه از بازرگان و رجایی و باهنر رسیدیم به افرادی در دولت ، که نه تنها از نظر سطح علمی و توانایی و مدیریت با آن بزرگان قابل قیاس نیستند، بلکه در حد شاگردان آنها هم لیاقت کار ندارند ، کما اینکه از روی متن و نوشته هم نمی‌توانند مطلبی را ادا کنند!

در مجموع بسیار متأسفم به این شرایط رسیدیم که نتیجه اعمال سیاست‌های حذفی و خالص‌سازی از طریق نظارت استصوابی و امثال آن، و کنار گذاشتن افراد لایق و توانمند ، افرادی مسئول شدند که کوچکترین بحران کشور را نمی‌توانند حل کنند و یومیه بحران‌ها روی هم انباشته می‌شود.

۲۷۲۱۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903435